Huzurpınarı ailesinin muhterem üyelerinin Cum’a gününü tebrik eder, müstecâb dualarınızı istirham ederiz efendim.
Allahü tealaya emanet olunuz efendim
ali zeki osmanağaoğlu
Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer….
Bâzı hatıralar vardır ki, kalblere nakşeder.
O hatıraları hatırlamak, Cennet hayatı yaşamak gibidir…
……….
-2-
Geçen haftanın devamı:
15-20 kişi bile olsa eğer kendi aralarında toplanıp kitap okuyorlarsa, zaman zaman onları kendi sohbetlerine de davet ederlerdi.
1985 senesinde diş tedavileri için bizim muayenehaneyi teşriflerinde, hastalarınla burada akşamları toplanıp sohbet edin buyurmuşlardı. Enver abimin bu sözünün bereketi ile pek çok kişinin o senelerde hidayetine vesile olundu.
Arada bir telefonla veya davet ederek, sorarlardı, takip ederlerdi. Kimler geliyor, neler anlatıyorsun, şunları da anlat buyururlar, yakından ilgilenirlerdi. Şunu şunu bana getir göreyim dedikleri de olurdu. Söyledikleri abileri Cağaloğlu’nda gazeteye götürürdüm. Bazan telefon edip, akşama şu saatte bizim kapıya gel buyururlar, kapıda yine bu konularda bazı şeyler sorarlar, gelenlerin hallerinden anlattırırlardı. Kapıya bizi çağırmaları her defasında bizim toplanacağımız günlere denk gelirdi,… tesadüf mü bilemem, burayı herkesin kendi anlayışına bırakıyorum… Sonra bir avuç dolusu çikolata veya şeker verirler, bu akşam gelenlere verirsin buyururlardı. Dağıttığımda ne bir tane noksan, ne de bir tane fazla… kaç kişi varsa, sayı o kadar olurdu. Bu hal defalarca, belki 10 larca defa ve 2-3 sene devam etti, her defa gelen arkadaşlar farklı sayıda olduğu halde, her defasında şekerler, gelen sayı kadardı..
Arada bir de, şu kadar kişi Sarıyer’e getir, bir de ben sohbet edeyim onlarla buyururlardı. Tabii böyle özel günler bize bayram olurdu. Böyle topluca gidilmesi, senede bir veya iki defa tekrarlanırdı. Hatta vefatlarına kadar da, bu şekilde zaman zaman abilerin kitap okuma veya kitap hizmetleri grublarını bazan Holding’de, bazan Güzelşehir’deki evlerinde kabul ettiler. Böyle günlerdeki sohbetlerden bazı bölümleri, zaten haftanın diğer günlerinde anlatmağa çalışıyoruz.
……..devamı haftaya inşallah.
Enver abim bizim başımızda hem abimiz, hem babamız, hem hocamız hem rehberimiz, yol göstericimiz, herşeyimizdi.
Hava gibi, ekmek, su gibi her zaman ihtiyaç duyulan bir insandı.
Onun gibi biri gelmesi, yerinin doldurulması mümkün değildir.
Hayat onunla güzeldi.
Fî emanillah.
-2-
Geçen haftanın devamı:
15-20 kişi bile olsa eğer kendi aralarında toplanıp kitap okuyorlarsa, zaman zaman onları kendi sohbetlerine de davet ederlerdi.
1985 senesinde diş tedavileri için bizim muayenehaneyi teşriflerinde, hastalarınla burada akşamları toplanıp sohbet edin buyurmuşlardı. Enver abimin bu sözünün bereketi ile pek çok kişinin o senelerde hidayetine vesile olundu.
Arada bir telefonla veya davet ederek, sorarlardı, takip ederlerdi. Kimler geliyor, neler anlatıyorsun, şunları da anlat buyururlar, yakından ilgilenirlerdi. Şunu şunu bana getir göreyim dedikleri de olurdu. Söyledikleri abileri Cağaloğlu’nda gazeteye götürürdüm. Bazan telefon edip, akşama şu saatte bizim kapıya gel buyururlar, kapıda yine bu konularda bazı şeyler sorarlar, gelenlerin hallerinden anlattırırlardı. Kapıya bizi çağırmaları her defasında bizim toplanacağımız günlere denk gelirdi,… tesadüf mü bilemem, burayı herkesin kendi anlayışına bırakıyorum… Sonra bir avuç dolusu çikolata veya şeker verirler, bu akşam gelenlere verirsin buyururlardı. Dağıttığımda ne bir tane noksan, ne de bir tane fazla… kaç kişi varsa, sayı o kadar olurdu. Bu hal defalarca, belki 10 larca defa ve 2-3 sene devam etti, her defa gelen arkadaşlar farklı sayıda olduğu halde, her defasında şekerler, gelen sayı kadardı..
Arada bir de, şu kadar kişi Sarıyer’e getir, bir de ben sohbet edeyim onlarla buyururlardı. Tabii böyle özel günler bize bayram olurdu. Böyle topluca gidilmesi, senede bir veya iki defa tekrarlanırdı. Hatta vefatlarına kadar da, bu şekilde zaman zaman abilerin kitap okuma veya kitap hizmetleri grublarını bazan Holding’de, bazan Güzelşehir’deki evlerinde kabul ettiler. Böyle günlerdeki sohbetlerden bazı bölümleri, zaten haftanın diğer günlerinde anlatmağa çalışıyoruz.
……..devamı haftaya inşallah.
Enver abim bizim başımızda hem abimiz, hem babamız, hem hocamız hem rehberimiz, yol göstericimiz, herşeyimizdi.
Hava gibi, ekmek, su gibi her zaman ihtiyaç duyulan bir insandı.
Onun gibi biri gelmesi, yerinin doldurulması mümkün değildir.
Hayat onunla güzeldi.
Fî emanillah.