Enver abim buyurdular ki;
Kitap okumak, bir bardak su içmek gibidir. Kitap okumak, ekmek yemek gibidir. İyi de, pis bir bardağa, bir şeyler bulaşmış bardağa, o bardakla iç bakalım haydi, içebilirsen… Dinimi öğreneceğim diye dost ve arkadaş edinmek, iki tarafı keskin bir kılıç gibidir. İlmihal’de atom bahsini oku, feyz alırsın. Ama yazarı habis olan bir adamın tefsir kitabını okursan zehirlenirsin. Neden ? Çünki , önemli olan kalbin temizliğidir, beynin işgal edilmesi değil. Ne dedi Enver Abi ? Mühim olan kalbin nurlanmasıdır.Yoksa beyne merkebe yük yükler gibi, beynin içinin eserlerle doldurulması değil. Kalbin nurlanması veya nursuzluğu icraatla olur. Bir adam küfürden sakınamıyorsa, bir adam haramlardan ızdırap duymuyorsa, bir adam namazdan evvel namaza hazırlanmıyorsa, bir adam kalp kırabiliyorsa, bir adam her türlü gıybeti, iftirayı, dedikoduyu yapabiliyorsa, kul hakkından korkmuyorsa, bu, allame-i cihan olsa ne yazar. Bir kere kalp kararmış, titremiyor ki. Çünki haramda kalp titrer. Eğer kalp titremiyorsa zehirlenmiştir. Eğer kalp titremiyorsa bağışıklık kazanmış, o kalp kömürleşmiştir. Beyninde istediği kadar bilgi olsun, hatta ve hatta beynindeki bilgi ayrıca vebaldir. Çünki Peygamber Efendimiz ‘sallallahü aleyhi ve sellem’ bir hadis-i şerif’lerinde buyuruyorlar ki :‘Ya Rabbi, bana faidesi olmayan ilimden sana sığınırım.’ Çünki, bildin de niye yapmadın…
ali zeki osmanağaoğlu