Enver abim hepimiz için eşi bulunmaz bir abi, bir baba, bir rehber, kâmil bir mürşîd idi. “Kişi sevdiği ile beraberdir” hadîs-i şerifinden ümitlenerek ahiretde dahi dünyada olduğu gibi Enver abimin yanında olmağı umuyoruz inşallah.
2006 senesi yaz ayları idi, Yalova’da evlerine çağırdılar, beni yanına oturtup, kendi bilgisayarlarında Huzur Pınarını açtılar, birkaç saat kadar, içindeki bütün dosyaların hepsini inceleyip, şunu çıkar, şuraya şunu ilave yap şeklinde anlattılar. Sıra bir dosyaya geldi, dosyanın adı; (okuyanın ihlası artar, ya sevenin). Bu ne buyurdular. Dedim ki; “Efendim, zât-ı âlînizin hazırlayıp ismini verdiğiniz dosyayı nasıl kaldırırız”. Ellerini yüzlerine kapayıp birkaç dakika durduktan sonra “tamam” buyurdular.
Hocamızın hayatını Huzur Pınarında yayınlamak için izin aldığımızda ilk sene 23 madde olarak hazırlamıştık. Birgün buyurdular ki; “bu 23 mailin tamamını bugün bana tekrar gönder”. Enver abim o 23 maddelik yazıları tefrika olmaktan çıkararak toplu hale getirmişler. Daha sonra o dosyanın Huzur Pınarına o şekilde konulmasını istemişlerdi. Bu dosya halen Huzur Pınarında aynı şekli ile durmaktadır. Bu hatıralar kalbimizde ahirete kadar iftihar ve sevinç vesilesi olacak inşallah.
Alttaki mail, Enver abimden bu konuda aldığım bir hatıra mailidir:
—– Original Message —–
From: Enver Ören
To: Ali Zeki Osmanağaoğlu
Sent: Saturday, December 09, 2006 12:40 AM
Subject: Okuyanın ihlası artar.Ya sevenin…..
Şu saate kadar gönderdiğin yazılarla meşgul oldum.
Yüz bin kere sana aferin. Maşaallah.
Ne kadar güzel ve ihlasla hazırlamışsın.
Ne kadar memnun olduğumu ve sana olan muhabbetimin ne kadar çoğaldığını tahmin edemezsin.
Yazıları tefrika gibi olmakdan çıkardım ve kitab haline getirmeğe çalışdım.
Bize de dua et Ali kardeşim……
Çok selam ve dua ederim.