Enver abim buyurdular ki;
Mübarekler buyurdular ki; Bir şeyin sonu yoksa, başı yoksa fakat ortası varsa, o halde hiç yoktur. İnsan, başı yok, şimdi var, sonu yok. Buna, varlık denmez. Varlık, bozulmayan, bitmeyen şeye denir. Her bir şey bozulmaya mahkumsa ki buna fena deniyor Mektubat’da, seferi gibi, bir yerden bir yere geçiyor. Fena oluyor, fani oluyor daha doğrusu. İster kabul et, ister kabul etme, bu böyle. İşte o hayat, fani için yapılan tüm emekler, zahmetler, ibadetler, hepsi yok olacaktır. Ama Allah için olursa, insanların istifadesi için olursa, dua için olursa, bu kalıcıdır ve ahirette sevap olarak yazılır. Mübarekler, Allahü teala rahmet eylesin, buyurdular ki; Mesela, üniversiteye giden bir talebe; ben doktor olacağım, hastalara bakacağım, kazandığım para ile setr-i avret yapacağım, hayır hasenat yapacağım, çoluk çocuğumu geçindireceğim diye bir niyet etse, hayatı boyunca o mesleği icra ettiği müddetçe aldığı, verdiği her nefes zikirdir.
ali zeki osmanağaoğlu