Enver abim buyurdular ki;
Mübarekler buyuruyorlardı ki; çocuk doğdu mu, ölümün habercisidir. Bazen iki, bazen üç, bazen yirmi bazen de yüz sene yaşıyorlar ama ölümün habercisidir. Yaşı ve zamanı belli değil. Bir şey başladı mı, o bitti.
Bir gün mübarekler buyurdular ki; Ehl-i sünnet bir Müslüman, bu büyükleri tanıyan bir Müslüman, gözü açık bir insan gibidir. Bu büyükleri tanımayan, Ehl-i sünnet olmayan, âmâdır. Âmâ kalmasının sebebi, büyüklere inanmamaktır, güvenmemektir, tanımamaktır.
Mübarekler buyurdular ki; şeytanın aldatması zayıftır. Allahü teala ona, müminin kalbine aynı konuda vesvese vermeyi, bir defa hak vermiştir. Aynı konuda ikinci kere gelemez. Bir defa gelir, vesvese verir; mü’min de onu yapar ya da yapmaz. Bir daha aynı şeyde ısrarcı olamaz, yetkisi yok. Başka konuda gelir. Ama efendim nefs öyle değil, buyurdular. Nefs, son nefesi verinceye kadar, seni kâfir yapmaya uğraşır. Günahkâr yapmak değil, amacı kâfir yapmak. Kâfir olduktan sonra ister sabaha kadar ağla, istersen ne yaparsan yap. Çünki, yolu değiştirmişin…
ali zeki osmanağaoğlu