Enver abim buyurdular ki;
Birgün bir rüya gördüm, sanki hakîkatti. Üst katta yatıyordum. Alt kattan, bu salondan Mübareklerin sesleri geliyordu. Heyecanlandım, hemen kalkıp aşağı indim. Bülent Gencer abiyle kitap okuyorlardı. Beni görünce, ya kardeşim, özledim buraları, kitapları, arkadaşları, onun için geldim, buyurdular. Bülent abi Seadet-i Ebediyye okuyor, Mübarekler de dinliyorlardı. Bu, büyüklerin en çok sevdiği işleriydi.
Cem-i zıddeyn muhaldir. Bir şeyde iki sevgi aynı anda bulunmaz. Bir kalpte hem dünya sevgisi, hem de ahiret sevgisi bir arada bulunmaz..
ali zeki osmanağaoğlu