Enver abim buyurdular ki;
Mübareklere sordum. Efendim, sizin yanınızda her şey iyi, sizin yanınızdan çıkınca eski halimize dönüyoruz, dedim. Kardeşim, bunu Eshab-ı kiram cenab-ı Peygambere de sordu. Ya Resulallah, sizin yanınızdayken melekler gibi oluyoruz, dünyayı unutuyoruz; ama dışarı çıkınca bir müddet sonra yine eski halimize dönüyoruz. Sizin yanınızdaki bu hâl acaba devam edemez mi? Eğer devam etse, siz meleklerle dahi konuşursunuz, buyurdular. Ama insan demek muhtaç demektir. Allahü tealanın yarattığı her şeye biraz daha gönlünü bağladıkça, Allahü tealanın rızasından biraz daha uzaklaşır. Dolayısıyla, Allahü tealanın rızası insanların muhtaç olduğu şeyleri bırakmasına bağlıdır. İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki; Bu kainatta yaratılan her şey insana faydalı olması için yaratılmış; ama insanoğlu ihtiyacı olduğu her şeye kalbini bağladığı müddetçe, bağladığı miktarca Allahü tealadan uzaklaşır. Böylece insan, mahlûkatın en kötüsü olur. Ölçü; Allahü tealaya yakınlık ve uzaklıktadır.
ali zeki osmanağaoğlu