Enver abim buyurdular ki;
Herhangi bir arkadaşımız üzüntülü, sıkıntılı olsa, hepimiz o üzüntüyü, o acıyı duyarız. Eğer duymuyorsak, din kardeşliğimizin bir yerinde bir noksanlık var demektir. Çünki, cenab-ı Peygamber “aleyhissalatü vesselam” öyle buyuruyor; Benim ümmetim bir vücut gibidir. Otuz trilyon hücre aynı vücutta. Bir tanesi bozuk çıksa, artık ne teşhis koyarsan koy. O halde, Allahü tealanın sevgisine kavuşmak, din kardeşlerinin sevgisine kavuşmaktan geçer. Cenab-ı Hak, vereceği iki şey için bedel istiyor: Ben size iki şey veririm, ama bedelini de isterim, buyuruyor. Biri, kim camiye gelirse, kim benim evime uğrarsa, onun bedeli olarak ben Cenneti veririm. Kim din kardeşini sevindirirse, din kardeşinin simasına sevgi ve muhabbetle bakarsa, ona kendi didarımı gösteririm, kendimi gösteririm…
ali zeki osmanağaoğlu