Enver abim buyurdular ki;
Dünyada din kardeşliği kadar tatlı şey yoktur. Her şeye doyulur, din kardeşine doyulmaz. Çünki, Allah sevgisi bir arada tutar. Para olsa, pul olsa, felaket olur. Efendi hazretleri, “Bir Üniversiteliye Cevap” risalesinde buyuruyor ki; Sevgi, muhabbet, birlik, beraberlik, benzeri olmayanda olur. Benzeri varsa, olmaz. Allah’ın benzeri yoktur, Onda birlik ve beraberlik olur. Hakta ve hakikatte birlik vardır. Mübareklerin benzeri yoktur, birlik ve beraberlik olur. Dolayısıyla, vallahi, billahi, Taha amca olsa tıllahi derdi, tallahi çok şanslıyız. Onun için, böyle bir devlet kuşu konmuş, ödümüz kopmalı ki, başka yere uçmasın. Çünki, Mübarekler buyurdular ki; Bizim yolumuzun esası, üç şeydir. Kitapları okumak, kitapları okutmak, birbirimizi sevmek, muhabbet beslemek. Bu üçünden biri olmazsa, ikisi de olmaz. Mübarekler ömürleri boyunca bu kitaplar hazırlansın diye, hayatlarını feda ettiler. Yemeği koy, kaldır, yediler mi yemediler mi, farkında olunmaz. Gecesi yok, gündüzü yok. Bir gece saat iki, üst kattayız, kapı çalındı, hayırdı inşallah dedim, bir çıktım, Mübarekler. Elinde kalem, kağıt, gözlük, kardeşim, Seadet-i Ebediyyenin şu sayfasının şu satırına ilave olacak, buyurdular. Peki efendim, dedim, kağıdı aldım; ama içimden, saat iki, sabah da beraber kahvaltı yapıyoruz, dedim. Mübarekler; Ya kardeşim, bunu veremeyince sabaha kadar uyuyamam efendim. Sonra bilemem ki efendim, ya ölürsem. Onun için, ben şimdi artık rahat uyurum, buyurdular. Mübarekleri bir kelimeyle tarif etmeye çalışacağım. Mübareklerin lügatında sonra kelimesi yoktur. Hanımanne yemek hazırlardı, biraz sonra yapsan olur mu? Şu anda sofradayız. Yemek soğuyacak, derdi. Siz yeyin efendim, afiyet olsun. Ben sonra diyemem. Benim lügatımda sonra kelimesi yoktur. Şu anda yapmam lazım, buyururlardı. Neden? Çünki, sonraya bırakarak yaşayanlar, garantilemiyorlar. Allah şefaatlerine nail eylesin.