Enver abiler buyurdular ki;
Bir gün ben Mehmedağa tesislerimize gittim. Mübarekler geldiler. Hiç âdetleri olmadığı halde imam oldular. Namazdan sonra oturdular. Kalabalık da değildi. Buyurdular ki; “Efendim artık ben yaşlanıyorum. Daha ne kadar yaşarım Allah bilir. Size bir şey söylemek için geldim. Size iki emanet bırakıyorum. Benim ömrüm ilmihalle geçti. Çok uğraştım. İlmihalde çok emeğim var. Bu kitâb size yeter artar. Okuyun ve okutun. Size ikinci emanetim, Enver beydir. Ben size Enver beyi emanet ediyorum, size Enver beyi emânet ediyorum”, bazıları bir defada anlar bazıları iki defada anlar, yetmedi. “Size Enver beyi emanet ediyorum”.