Enver Abilerin, Hocamız Hüseyin Hilmi Işık Efendi “rahmetullahi aleyh” hakkında buyurdukları sözlerden bazıları :
100-
- Mübârekler buyurdular ki; Bir talebe dînini öğrenmek için, hattâ dîninden bir mes’ele öğrenmek için evinden çıksa, dînini öğreneceği zâtın evine gidinceye kadar, (bu şerefli kul benim üstüme bassın diye), o yola melekler kanadlarını döşer. Bu iltifât, bu sevâb, dînini öğrenmek için giden kişiye verilmekdedir. Kardeşim, ya öğretmek için giderse? Ya’ni sizin yapdığınız gibi, kitâb satışlarına giderse? Buna def’alarca dahâ fazla ecîr ve sevâb verilir.
- Mübârekler buyurdular ki; Âhiret için çalış. Ne kadar? Sonsuz kalacağın kadar. Ya’nî orada bitmek yok ki. Allahü teâlâ yüzbin kere korusun, İnsan aklını kaçırır. Düşüncesi bile insanı yatağa yatırır.
- Mübârekler buyurdular ki; Eshâb-ı kirâm niye bu kadar üstündür efendim, buyurdular. Efendim buyurdular, iki sebebi vardır. Birisi, bizzat gördüler. Ya’nî, bir insanın görmesi ile inanması bir olmaz. Onlar Cenâb-ı Peygamberin “aleyhissalatü vesselam”‘ın talebesi idi. O’nu bir def’a Müslüman olarak görenin, bir def’a konuşanın, tepesinden tırnağına kadar kimyâsı değişir. Ya’nî, eskisi gider yenisi gelir. Bütün hücreleri ışınlanırdı. Hem de her tarafa. Ve ilmi ledün sultânı olurlardı.