-HAYATINDAN KESİTLER-
Hüseyin Hilmi Işık efendi’nin rahmetullahi teala aleyh, sohbetlerinden bazı bölümler:
-306
-306
Ahmet Namık-i Câmî hazretleri var. Haram işitmemek, haram söylememek için onbeş yıl dağda yaşamış, sonra manevi bir işaretle, irşad için şehre inmiş. Altıyüzbin hıristiyan onun sohbetiyle müslüman olmuş ve çok kitap yazmış. Miftah-ün Necât diye bir kitabı var.
İşte kardeşim bu büyüklerden bahsedince, ruhları gelir. Onların anıldığı yere rahmet-i ilahi yağar. O büyüklerin feyzine teveccühüne kavuşulur. Ruh böyle çağırılır. O büyüklerin rûhu çağırıldıkları yerde hâzır olurlar. O ruhlardan istifade etmenin bazı şartları vardır; Birincisi; tanımak, bilmek. İkincisi; inanmak. Neye inanmak? Onun Allah adamı olduğuna, velî olduğuna inanmak. Üçüncüsü; sevmek. Sevmek, başlı başına tasavvuf demektir. İnandığınız anda muhabbet teşekkül eder. Sevgi teşekkül ettiği anda irtibat başlar. Bu şekilde büyüklerin ruhlarından istifade edilir, feyz alınır, yardımlarına kavuşulur. Kâfirlerin rûhu siccindedir, gelemezler.
-devamı var-
.