Talebeleri, “Efendim, bu meseleyi siz açıklayın” diye kendisine rica ettiler.
Mevlana Celaleddin-i Rûmî Hazretleri:
“Her hayvanın, kendisine mahsus bir sesle Allahü teâlâyı zikri, tesbihi, iniltisi vardır. Mesela devenin böğürtüsü, aslanın kükremesi, av hayvanlarının inlemesi, sineklerin vızıltısı, arıların uğultusu, onların Allahü teâlâyı zikirleridir. İnsanların tesbihi ve zikri olduğu gibi gökteki meleklerin de vardır. Halbuki biçare eşek sadece iki şey için anırır; Birisi, cinsi yakınlık istediğinde, diğeri acıktığında. Demek ki eşek, şehvetinin ve boğazının esiridir. Gönlünde Allahü teâlâya ait bir dava, bir sevda bulunmayan, sadece midesini ve şehvetini düşünen birisinin sesi Allahü teâlâ katında eşek sesi gibidir veya daha aşağıdır.” buyurdular.
Huzur Damlaları – 399
Mevlana Celaleddin-i Rûmî Hazretleri “kuddise sirruh”, bir gün medresesinde ders verirken talebelerine:
“Allahü teâlâ Kur’an-ı Keriminde, Lokman sûresinde meâlen “En çirkin ses eşeğin sesidir.” buyuruyor. O kadar hayvanın içerisinde eşeğin seçilmesindeki hikmeti nedir?” diye sordu.