08-01-2013 tarihinde Güzelşehir’deki son sohbetden hülasa:
Enver abim buyurdular ki;
-2-
Bir gün Resulullah efendimiz “aleyhissalatü vesselâm” sohbet ederken tebessüm etmişler. Eshab-ı kiram sormuşlar. Hayırdır ya Resulullah tebessüm etmeniz bizi ferahlandırdı ama sebebini öğrenebilir miyiz? Peygamberimiz “aleyhissalatü vesselâm” hazretleri buyurmuşlar ki, şu anda Allahü teâlânın huzurunda iki müslümanın hesabı görülüyordu. Biri çok borçlu diğeri de alacaklı. Alacaklı istemiş, istemiş ve alacak bir şey kalmamış. Yine isteyince bir şey kalmadı, yok. Anlamam ben, o zaman al benim günahlarımı deyince Allahü teâlâ merhametten dolayı alacaklıya buyurmuş ki, sağına bak. Bakınca harika bir köşk görmüş. Cenab-ı hak buyurmuş ki, bunu satın almak ister misin? Ya Rabbi buna gücüm yetmez demiş. Allahü teâlâ buyurmuş ki, alacağından vazgeç ben de bunu sana vereyim. Ya Rabbi derhal vazgeçtim demiş. Git o zaman köşkünü al buyurmuş. Şimdi ona güldüm buyuruyor ve Peygamberimiz “aleyhissalatü vesselâm” arkasından bir hadis-i şerif irad buyuruyor: (Allahü teâlâ Müslümanların arasını bulduğu gibi, siz de din kardeşlerinizin arasını bulun). Bu Müslüman, çok müstesna bir sevap, Allahü teâlânın çok hoşuna giden bir amel yapmış ki bu merhamete kavuşmuş. O amelin demek ki teraziye girebilecek ölçüsü yokmuş.
-devamı var-
ali zeki osmanağaoğlu