Enver abim buyurdular ki;
Allahım, sevdiklerinle beraber eyle. Allahü teala Kur’an-ı kerimde mealen buyuruyor ki; İyiler, iyilerle buluşur. Habisler, habislerle beraber olur. Cenab-ı Peygamber ‘aleyhissalatü vesselam’ buyuruyor ki; Dünyada kim kimi severse, ahirette onunla beraber olacak. El mer’ü meâ men ehabbe. Mea, bağlamak, demektir. Hocamız; bu dindeki bağlamak, muhabbettir, buyurdular. Meâ, muhabbet demektir, bağlar. El mer’ü meâ men ehabbe. Kişi, sevdiği ile beraber olacak. O halde, ahirette kiminle beraber olmak istiyorsan, dünyadayken onu seç. Çünki, yanlış birini seçersen, yanlış yola girersin.
Bizim dinimizde, mü’minler sebepe yapışır; fakat müsebbipten bilir. Yani, mü’minle kafir arasındaki fark, kafir, sebebe yapışır, sebepten bilir. Benim çalışmamla oldu, der. Mü’min, ben sebeplere yapıştım, neticesini Allah’tan bekledim. Rabbim, hakkımda olanı verdi. Benim hakkımda hayırlı olan bu imiş, şer olan bu imiş, der, kadere razı olur. Mü’min, illa demez. İlla dediği zaman, cenab-ı Hakka isyana kadar gider, tehlikelidir. Mü’minin şânı, şerefi, güzelliği; en güzel şekilde sebebe yapışıp, neticeyi Allahtan beklemesidir.
ali zeki osmanağaoğlu