Enver abim buyurdular ki;
Her şeyin bir sonu var. Namaz, kalbi temizleyen bir ibadettir. Kalp kirleniyor. Namaz vakti gelince, beş-on dakika, o dünya sevgisinden biraz koparılıyorlar. Şeklen dahi olsa, bir kopmak oluyor. Gerçekten kopmak çok zordur da, şeklen kopmak da bir temizliktir. Ve namazdan başka, kalbi, namaz gibi temizleyen bir ibadet yoktur. Kalbi temizleyen ibadetler vardır ama namaz gibi değildir. Namazın kıymeti çoktur. Allah korusun, kalbin kirliliği ve hastalığı arttıkça, ibadetlere soğukluk başlar. Nefsin arzularına karşı istek artar. İkisi arasında gider gelir, gider gelir. Sonunda birisi ağır basınca, artık o, o cihetteki yolda yolunu almaya başlar. Nefsin amacı, insanı ebedi kâfir yapmaktır.
Allahü teala Kur’an-ı kerimde cenab-ı Peygambere “aleyhissalatü vesselam” buyuruyor ki; Bir şey yapmadan evvel Eshab-ı kirama akıl sor, sonra karar ver ve yap. Ben yaptım deyip yapmakla olmaz. İsabet etsen de olmaz. Çünki, dine uymadın. Dağ başında olan bir kimse, kıbleyi hiç araştırmadan namaza dursa ve kıbleyi bulsa da, namaz kabul olmaz. Fakat ağaçlara, yıldızlara bakarak yani bir alamet arayarak namaza dursa ve tam kıbleye ters dursa da namaz kabul olur. Çünki, dine uyuyorsun.
ali zeki osmanağaoğlu