Enver abim buyurdular ki;
Allahü teala bu vücuda bu kuvveti verdiği müddetçe; nefsimiz için, kendimiz için değil, emin olun ki, hep sizin için, arkadaşlar için, diğer müslimanlar için çalışmaya uğraşıyoruz. İnşallah riya değildir. İnşallah münafıklık değildir. Ben korkuyorum kendimden. Çok üzülüyorum, çünki nefsimiz kudurmuş. Benimki de, seninki de… Yani, düşman içeride. Dışarıdakinden bin beter kötü ve tehlikeli, çok tehlikeli. İbâdet ederken de adamı vurur. Şimdi ben, mesela konuşurken bile, Allah şerrinden muhafaza etsin, nefsim diyordur; bak, seni dinliyorlar, bak sen ne söylüyorsun. İğreniyorum kendimden, emin olun böyle. Siz de böyle olun. Yani, buğzunuz, düşmanlığınız varsa, arkadaşlarınıza, kardeşlerinize değil, kendinize yapın…
Biz hiç kimseyi fark gözetmeksizin iyilik yapmak istiyoruz. İster müsliman olsun, ister hıristiyan olsun, ister kim olursa olsun; Allah’ın kulu olduktan sonra… Yeter ki, cenâb-ı Hak hidayetini nasib etsin ve o kul kurtulsun, diyoruz.
ali zeki osmanağaoğlu