Enver abiler buyurdular ki;
Mübarekler buyurdular ki; Nefis duvar gibidir. İnsanın önünde engeldir. Hâlbuki rahmet devamlı yağıyor. Ama ters dönmüş kap bunlara kavuşamıyor.
Bir gün hanımanne hasta. Evde, alt kattayız. Günlerden Pazar, sabah erken saatte kapının önünde bir kamyon, o zaman korumalar da yok. Sabah sekiz dokuz civarı, erkenden adam geçti kamyonun başına, bir gürültü, bir gürültü, bir ses. Hanımannenin canı sıkıldı. Mübareklere, müsaade ederseniz gidip söyliyeyim, dedim. Cevap; Dinimize bir zararı yok ki. Nefsimize zor geliyor, ama dinimize bir zarar yok. Dokunmayalım adama, kalbi kırılır sonra, buyurdular.