Enver abiler buyurdular ki;
Bir gün İsa “aleyhisselam” havarileriyle beraber giderken bir çamaşırcı adama rastlıyorlar. Selam veriyorlar. Biraz sonra Cebrail “aleyhisselam” geliyor ve ya nebiyallah, bu adam bu gece ölecek, siz de bunun cenazesine katılacaksınız, diyor. Ertesi gün bekliyorlar. Gelen yok, ölen yok. Cebrail “aleyhisselam” yine geliyor ve bu defa, Ya nebiyallah, o adamın çamaşır sepetine bakınız. Bakınca orada çok zehirli ölü bir yılan görüyorlar. Cebrail “aleyhisselam”, bu adam size selam verdikten sonra fakir birisine sadaka verdi. O verdiği sadaka sebebiyle Allahü teala da onu kazadan, ölümden kurtardı ve ömrünü uzatdı. İşte hadis-i şerif, sadaka belayı önler, ömrü uzatır. Hocamız, kardeşim bu dünyada cenab-ı Hakkın en çok hoşuna gidecek sadaka; kitap vermektir, buyurmuşlardı. Çünki, bir kitap verildiği vakit onu okuyan, okuyacak ve kurtulacak. Bundan daha büyük iyilik olur mu, buyurmuşlardı. Onun için her şey söylendi, her şey bildirildi. Bunları dinleyenler kâr etti, kazandı, bu bana lazım değil diyenler perişan oldu.