Enver abiler buyurdular ki;
Dünyada iki çeşit iş vardır: 1) Dünyaya yarayan işler, 2) Ahirete yarayan işler… Dünyada, dünya için yapılan işlerin hepsi dünyadır. Namaz dahi olsa… Ahiret için yapılan işler, yani ahirete gönderilebilen işler, ahiret işidir, ahirete gönderilemeyen işler dünya işidir. Her işimizi yaparken bakmalıyız; biz bu işi niçin yapıyoruz. Allah rızası için yaptıklarımız ahirette karşımıza ecir olarak çıkacak. İş, ahiret işidir. Bu yüzden mü’min çok iyi bir tüccar olmalıdır. Ahiretteki niçin sorusuna cevap arayın. Niçin yemek yiyiyoruz, niçin evleniyoruz, niçin konuşuyoruz. Haramlar zaten belli. Allahü teâlânın rızası için olmayan her iş dünyalıktır. Allahü teâlâ her şeyi bir gaye için yaratmıştır. Yaratılmamızın bir gayesi var yani. Tabiattaki canlı cansız her şey bir iş için yaratılmıştır. İnsanın da yaratılmasının bir gayesi var; insan da Allah demek için yaratılmıştır. Allahü teâlâyı tanımayan, Onu Rab kabul etmeyen, devamlı emirlerini çiğneyen kimseler nimete nankörlük etmiş, küfran-ı nimet etmiş olurlar. Kurân-ı kerimde meâlen, Nimetlerime şükrederseniz arttırırım, şükretmez nankörlük ederseniz elinizden alır, şiddetli azap yaparım, buyuruluyor.