Enver abiler buyurdular ki;
Bir gün Mübarekler “kuddise sirruh” buyurdular ki; Efendim, Eczaneye gittim, orada bir misafir, dedi ki; Hilmi bey nasılsınız ? Ben, Elhamdülillah çok iyiyim, dedim. Allah Allah bu zamanda böyle çok iyiyim diyen adam var mı? demiş. Vallahi çok iyiyim demiş. Efendim, o çok iyiyim lafı artık unutuldu. Çünki, derdi, sıkıntısı olmayan insan kalmadı efendim, buyurdular.
Birgün eve Hocamızın arkadaşlarından bir misafir geldi. Hilmi bey, sen hep hocam hocam diyorsun. Ne öğrendin hocandan da, bu kadar çok bahsediyorsun, dedi. Ben, tamam bu iş. Artık kaç saat sürer, dedim. Çünki, ömürleri boyunca hep hocalarından bahsettikleri için, bu şahsa nasıl cevap verecekler? Tek kelime: Efendim, hocam bana, bu sevilir bu sevilmez; bunu öğretti ve bu da bana yetti, buyurdular.