Enver abiler buyurdular ki;
Mü’minler bir araya geldikleri zaman, hiç konuşmasalar, hiç laf etmeseler, kalpten kalbe akan nuru, kalpten kalbe akan sevgiyi, kalpten kalbe akan güzelliği zapt edemezler, frenleyemezler. Kötü insanlarla bir araya gelince, onların habasetini frenleyemezsiniz, sizin kalbinize sıkıntı verir. Çok sıkıntı verir.
Birgün Şâh-ı Nakşibend hazretleri oturuyorlar, bakıyorlar ki, inanılmaz bir nur iniyor. Allah Allah, o yere gidiyor bir bakıyor ki, iki talebesi güreş tutuyor. Onların arasındaki sevgi ve muhabbetten, üzerlerine nur yağıyor. Neden? İki kardeş, aynı hocanın talebesi birbiri sevdiği için.
Mülkün sahibi Allahdır. Gözün sahibi, kulağın sahibi, işin sahibi, her şeyin sahibi O. Çünkü O, bir an, bir an bıraksa yok olur kainat, yani mahvolur değil, yok olur yok. Böyle bir yüce Allah var. Sonra bir de ben varım. Neredesin sen? Yoksun. İşte yok olduğunu anladığın gün var olursun. Çünkü iki şey bir arada olmaz.
Bir araya gelmenin fazileti anlatılacak gibi değildir. Ama unutmayalım ki yol bu yoldur. Yani kalbin ilacı, kalbin şifası, bu sevgi ve muhabbettir.
Birgün Şâh-ı Nakşibend hazretleri oturuyorlar, bakıyorlar ki, inanılmaz bir nur iniyor. Allah Allah, o yere gidiyor bir bakıyor ki, iki talebesi güreş tutuyor. Onların arasındaki sevgi ve muhabbetten, üzerlerine nur yağıyor. Neden? İki kardeş, aynı hocanın talebesi birbiri sevdiği için.
Mülkün sahibi Allahdır. Gözün sahibi, kulağın sahibi, işin sahibi, her şeyin sahibi O. Çünkü O, bir an, bir an bıraksa yok olur kainat, yani mahvolur değil, yok olur yok. Böyle bir yüce Allah var. Sonra bir de ben varım. Neredesin sen? Yoksun. İşte yok olduğunu anladığın gün var olursun. Çünkü iki şey bir arada olmaz.
Bir araya gelmenin fazileti anlatılacak gibi değildir. Ama unutmayalım ki yol bu yoldur. Yani kalbin ilacı, kalbin şifası, bu sevgi ve muhabbettir.