Enver abiler buyurdular ki;
Müslüman, hasreti çekilen insandır, özlenen insandır. Her an ihtiyaç duyulan insandır. Görsek de istifade etsek diye yanına koşarak gidilen insandır. Karşılaşmasak diye kaçılan değildir. Müslüman karıncayı bile incitmez.
Hocamız buyurdular ki; Kalbden kalbe bir yol vardır; o yol, muhabbet yoludur. İş, o yolu ele geçirmektir. Bu muhabbet yolu ele geçerse, insan sevdiği ile beraberdir. Gece de beraberdir, gündüz de beraberdir. Dünyada da, ahiretde de beraberdir. Kabrde de, mahşer yerinde de beraberdir. Sevince beraberlik böyle olur. İnsan seveceği kimseyi iyi seçmeli, ona göre sevmeli. Çünki Peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem, dünyada kimi severseniz ahiretde onun yanında olursunuz buyuruyorlar. Onun için, Kim olduğunuz değil, kiminle olduğunuz önemli. Ahiretde nerede ve kimlerle beraber olmak istiyorsak, bu tercihi dünyada yapmalıyız. Kurtulmak için kurtulanlarla beraber olmak lazım. Son nefesde beyindekiler silinir, fakat kalbdekiler kalıcıdır. Beyin, bilgi yeridir, kalb ise sevgi yeridir. Son nefesde iman ile ölmek veya imansız ölmek, kalbdeki sevgiye tâbidir.