Enver abiler buyurdular ki;
Bu yolda kalmanın en güzel yolu, kim ihlâslı ise onunla beraber olup, ben anlamam deyip, onun eteğine yapışmaktır. O ne yapıyorsa sen de onunla yap ve selamete er. Bir, kendi başına bir milim ilerleyemezsin. İki, kendi başına başkalarına yem olursun. Üç, kendi başına hem kendini, hem başkasını yakarsın. Onun için, Peygamberimiz ‘sallallahü aleyhi ve sellem’ diyor ki; Dinül mer’i dinül ahihi. İnsanın dini, arkadaşının dini gibidir. Veyahut da halilihi. İnsanın dini, dostunun dini gibidir. İyi arkadaş seçmeyen, iyi olamaz. Arkadaşa, eş, iş, neşriyat, her şey dahildir..
Eğer mutlaka soracak kimse bulamıyorsan, git bir ağaca sor; ama sor! Çünki insanın nefsi, ben yaptım, oldu, der. Halbuki olmadı. Çünki mübarek Hocamız buyurdular ki; Sorarak yapan, kazansa da kazandı, kaybetse de, kazandı. Sormadan yapan, kazansa da kaybetti; kaybetse de, kaybetti, buyurdular.