Enver abiler buyurdular ki;
Cenâb-ı Hak buyuruyor ki; kendinize vesîle arayın. En güzel vesîle, mürşid-i kâmil, onun kitâbları ve talebeleridir. Yeter ki öz kaynağa götürsün. Mübâreklere ve kitâblara karşı sevginizi artdıran arkadaşların ayaklarını öpün. Sizi kurtaran mürşid onlar. Fekat sevdiklerinize karşı şübheye götüren kişilerden, arslandan dahâ çok kaçın. Çünki arslan insanın yalnız canını alır fekat diğeri i’tikâdını bozar. Sonra aynı feyz zehre dönüşür. Felâketin birinci basamağı, evvelâ arkadaşlardan soğursun. Sonra hizmetlerden soğursun. Sonra yapılanları tenkîd etmeye başlarsın. Bu, şunun işâretidir, büyüklerden gelen feyz kalbde zehre dönüşüyor. Tatlının şeker hastasında zehre dönüşmesi gibi olur.
Kalbe Allah sevgisinin gelmesine en büyük mâni’, hocasında kusûr aramakdır.