Enver abiler buyurdular ki;
Tam İlmihal Seadet-i Ebediyyenin son sözü var. Bir risale, kitap gibi. Her defasında yeni bir şeyler öğreniyorum. Hele hele bir iki gündür ağzımın tadı kaçtı, içime bir korku geldi. Orada Mübarekler Cehennemi anlatıyorlar. Yedi tabaka olduğunu, en üst tabakanın, en hafifi olduğu halde, dünya ateşinden yetmiş kat daha şiddetli olduğunu yazıyorlar. İkinci katta, Tevratı bozanlar, üçüncü katta, İncili bozanlar, dördüncü katta, ateşe, güneşe tapanlar, beşinci katta, ineğe tapanlar, altıncı katta, ateistler, inkârcılar, yedinci katta, en kötüsü iki mim harfi; mürtedler ve münafıklar… Mürtedden Allah korusun, münafık olmak ise çok tehlikeli! Yani cenab-ı Hak hep içimizi, dışımızı, her şeyimizi biliyor; fakat menfaatin icabı Rabbimizin bildiğinin aksine bir şey söylüyorsun veyahut da bir şey anlatıyorsun. Veyahut da birisi size bir emanet veriyor, bu emanete riayet etmiyorsunuz, bu, neredeyse münafıklığa giriyor. Emanete hainlik çok tehlikelidir. Yani, her tarafımızı korku sardı. Tabii her ateşin suyu vardır. Mübarek Hocamız bir gün buyurdular ki; Şu insanlar yalnız sonsuz kelimesini bir düşünse, eli ayağı titrer efendim, yemek yiyemez, buyurdular. Sonu yok! Azıp kurdurmanın zamanı değildir. Mahcup ve mahzun bir vaziyette, Allahü tealanın yardımına muhtacız.