Enver abiler buyurdular ki;
Bir hadîs-i şerîf var. Peygamberimiz “aleyhissalâtü vesselâm” buyuruyorlar ki; Şeytân cemâ’atin içine giremez. Allahü azîmüşşân şeytânın bir cemâ’atin içine girmesini yasaklamışdır. Ancak dışarıda kalan ve ayrı düşünen, kalben iştirâk etmiyenin kalbine girer vesvese vermeğe başlar. Sen haklısın, bunlar bozuk zâten, bak sana bunlar ne dedi… İşte bu felâketdir. Nasıl bir felâketdir? Yine Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyuruyorlar ki; Sürüden ayrılan koyunu kurt kapar. İnsanın kurdu şeytândır. Aman ayrılmayın. Bakın, insanın da kurdu şeytândır. Yani ayrı düşmek, ayrı konuşmak, ayrı düşünmek, ayrı duygular içinde olmak demek şeytâna yem olmak demekdir. Eûzübillahimineşşeytânirracîm.