Enver abiler buyurdular ki;
İhlâs şirketi Cennetten dünyaya inen bir sofradır. Midesi hasta olan İhlâs sofrasından yiyemez. İhlâs’ın gıdası, ancak Allahü teâlânın iyilik yapmayı murat ettiği kullarının midesine iyi gelir. Herkesin midesine iyi gelmez, dokunur. Nitekim şeker hastası baklava yese ne olur? İçeride zehre dönüşür. İhlâs öyle bir devlettir ki, ona kimin eli sevgiyle değerse o el yanmaz. Hocamız, el yanmazsa vücud da yanmaz, buyurdular. Ama kimin elinden veya dilinden, kalbinden İhlâs’a zerre kadar muhalefet olsa hiçbir şey onu kurtaramaz. Çünkü doğrudan doğruya Allahü teâlâya dokunur. Onun için İhlâs çok rahmettir ama çok da tehlikelidir. Nitekim dokunanların başlarına neler geldiğini biz gördük, daha da neler göreceğiz bilemiyorum. Onun için elimizden geldiği kadar sevgi ile muhabbet besleyelim, hiçbir şey yapamıyorsak dua ile destek verelim.