Enver abiler buyurdular ki;
Dünya, yaratılış itibariyle sınırlıdır. İnsanoğlu, yaratılış itibariyle ölmeye de mahkûmdur.
Allahü azimüşşân kalbi kırıkların yanındadır. Bu, hasta olur, borçlu olur, üzgün olur, bezgin olur, ama Allaha yakın olur. Bir eli yağda, bir eli balda olup, tek derdi onları yemek olanla, Allah diye inleyen bir olur mu? İster Ermeni olsun, ister Yahudi olsun, ister Rum olsun, kalbi kırıkların duası alınmalı, bedduasından da Allaha sığınmalı. Mazlumun kalbi kırık olduğu için, Allaha çok yakındır, onların bedduasından Allaha sığınmalıdır. Mü’min, kimsenin ayağına basmaz.
Mahşerden sonra birini Cehenneme atmışlar. Orada uyuz olmuş. Kaşıntısından Cehennemdekiler rahatsız olup, sen ne günah işledin de uyuz oldun, demişler. Bunun günahı bazı Ehl-i sünnet kimselere, Allahü tealanın sevdiklerine buğz etmekmiş.