Enver abiler buyurdular ki;
Mübarek Hocamız iki şeyi çok güzel izah buyurdular. Çok şeyler söylediler de iki şey çok mühim. Buyurdular ki; Herkes sefere giderken kendisine yolda lazım olan ve gittiği yerde lazım olan eşyalarını alır. İhtiyaçlarını alır, gerisini almaz. Ankara’ya giderken insan nihayet bir gömlek alır, pijama alır, tıraş makinesi alır, fırça alır, misvak alır. Ama kalkıp da ne karyola, ne yorgan, ne ev, ne araba, nesi varsa Ankara’ya taşımaz. Bir kere bu, eşyanın tabiatına manidir, böyle şey olmaz. Ayrıca, ihtiyaç olmayan bir nesneyi götürüp getirmek hiç olmaz. Ahmaklıktır o. Ancak insan sefere çıkarken, kendisine lazım olan, lüzumlu olan eşyayı alır. Ve gider, gelir. Efendim, hepimiz ahiret yolcusuyuz. İnkârı mümkün değil, buyurdular. O halde bu dünyadan; bir, yolda lazım olanları, iki, gittiğimiz yerde lazım olanları tedarik etmek zorundayız. Bunun dışında her ne varsa, yola ve gittiğimiz yere faydası olmayan işlerle iştigal etmek ahmaklıktır. Peki, ne yapacaksın; ev var, araba var, o var bu var. Bunlar ahiret niyetiyle olursa hepsi sefere aittir. Bunları nefs için düşünürse hepsi dünyaya aittir, on para etmez.