Efendim biz dört sene evvel Amerika'ya gittik, orada bizi ameliyat ettiler, bir avuç ilaç verdiler, sabah - akşam içiyoruz. Ben de doktora sordum. Doktor bey, bu ilaçların yan tesiri var mı dedim. Var tabii, kanser olursun dedi. Oradaki arkadaşlara; insan kanserden ölür, trafikten ölür, ecel nereden gelirse oradan ölür; ama bu hastalık insanı götürür. Bir de cemiyeti götüren bir kanser vardır. O da gıybettir, dedikodudur. Binaenaleyh bir cemiyetin tahrip edilmesine, bir ailenin yıkılmasına ve hatta bir ülkenin felaketlerle gitmesine sebep olan en tehlikeli kanser, insanları çekiştirmektir, mü'minin arkasından laf etmektir, onu başkasına karşı kötülemektir, velhasıl onun ölmüş etini yemektir. Ne büyük felakettir. Bir gün Peygamber efendimiz "aleyhissalatü vesselam" hazret-i Aişe validemizle oturuyorlarmış. Hazret-i Aişe validemiz diğer hanımlardan birisi hakkında bir laf etmiş. Bir şey söylemiş. Peygamber efendimiz öyle üzülmüşler ki; ne yaptın, eğer şu ağzındaki kelime et parçası olsaydı ve ağzından çıkan tükürüğü bir deryaya akıtsaydın o derya leş gibi kokardı. Hemen tövbe et, git helalleş buyurmuşlar.
 

Günün videosu