Enver abiler buyurdular ki;
Bir gün Mübarek Hocamız buyurdular ki; Allah rahmet etsin; Abdülhakim Arvasi hazretleri ile beraber gidiyorduk. Önümüze pat diye bir köpek çıktı. Köpek çıkınca, ben gencim, subayım. Efendi hazretlerini korumam lazım. Hemen Efendi hazretlerinin arkasına saklandım. Abdülhakim Efendi hazretleri bastonuyla köpeğe iki defa höşt höşt dedi, kovdu. Sonra kendi kendime dedim, ya ne ayıp etmişim, benim öne geçmem lazım. Benim Efendi hazretlerini korumam lazım. O da baktı ki ben aniden hemen Efendi hazretlerinin arkasına saklanmışım. Hocamız, neden kardeşim, buyurdular. Çünkü evlat babasının arkasına saklanır. Evlat babasının önüne geçer mi, buyurdular. Tövbe deyin bakayım, tövbe…