Huzurpınarı ailesinin muhterem üyelerinin, Cum’a gününü tebrik ederiz, müstecâb dualarınızı istirham ederiz efendim.
Allahü tealaya emanet olunuz efendim
ali zeki osmanağaoğlu
Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer….
Bâzı hatıralar vardır ki, kalblere nakşeder.
O hatıraları hatırlamak, Cennet hayatı yaşamak gibidir…
…………
2012 senesi, kurban bayramında Enver abim buyurdular ki;
-3-
Biz Kuleli’ye ilk gittiğimiz günlerde, yani Mübareklerle ilk tanıştığımız zamanlarda, bir gün laboratuvardan çıkarken, arkadaşların hepsi çıktılar, biz çıkmadık. Saygısızlık olmasın diye, dört-beş arkadaş Mübareklerden sonra çıkarız dedik. Derken Mübarekler yanımıza geldi. Siz ne bekliyorsunuz, buyurdular. İşte efendim, sizden sonra biz de çıkacağız, dedik. Hoşlarına gitti. Anlaşıldı, peki buyurdular, madem ki öyle, ben size çok ama çok kârlı olacağınız bir şey öğreteyim, buyurdular. Başladılar; Efendim, subhanallahi ve bihamdihi subhanallahil azim, öyle iki kelimedir ki, bunlar teraziye konduğu zaman, günahlar çok hafif kalır. O kadar ağırdır efendim, buyurdular. Netice: Böyle. Subhanallahi ve bihamdihi subhanallahil azim. Ne hikmetler var ya rabbi.
Kaç türlü bayram var. Bugün Mücahid’e söyledim. Bir başka bayramı da, insan hapishaneden çıktığı gün yaşar. Düşünün ki, müebbet bir hapis; fakat kendisine bir evrak geliyor, bugün afv oldunuz, buyurun dışarıya, diyorlar. O adamın sevincini düşünün. Asıl bayram odur. Efendim, cenab-ı Peygamber ‘aleyhissalatü vesselam’ buyuruyor ki; Dünya mü’minin hapishanesidir. Hapishanede olan ne bekler? Afv olacağı veya hapishaneden çıkacağı günü bekler. Derler ki, ferman geldi, ruhunuzu almaya geldik. Şimdi bu zâtın ölümü bayram değil de nedir? Çünki o ruh çıktığı zaman, ahirete girdiği zaman, cennet nimetlerine kavuşacaktır. Mübarekler orada hoş geldiniz diyeceklerdir. Peki, buna bayram denmez de ne denir?
…….. devamı haftaya inşallah.
Biz Kuleli’ye ilk gittiğimiz günlerde, yani Mübareklerle ilk tanıştığımız zamanlarda, bir gün laboratuvardan çıkarken, arkadaşların hepsi çıktılar, biz çıkmadık. Saygısızlık olmasın diye, dört-beş arkadaş Mübareklerden sonra çıkarız dedik. Derken Mübarekler yanımıza geldi. Siz ne bekliyorsunuz, buyurdular. İşte efendim, sizden sonra biz de çıkacağız, dedik. Hoşlarına gitti. Anlaşıldı, peki buyurdular, madem ki öyle, ben size çok ama çok kârlı olacağınız bir şey öğreteyim, buyurdular. Başladılar; Efendim, subhanallahi ve bihamdihi subhanallahil azim, öyle iki kelimedir ki, bunlar teraziye konduğu zaman, günahlar çok hafif kalır. O kadar ağırdır efendim, buyurdular. Netice: Böyle. Subhanallahi ve bihamdihi subhanallahil azim. Ne hikmetler var ya rabbi.
Kaç türlü bayram var. Bugün Mücahid’e söyledim. Bir başka bayramı da, insan hapishaneden çıktığı gün yaşar. Düşünün ki, müebbet bir hapis; fakat kendisine bir evrak geliyor, bugün afv oldunuz, buyurun dışarıya, diyorlar. O adamın sevincini düşünün. Asıl bayram odur. Efendim, cenab-ı Peygamber ‘aleyhissalatü vesselam’ buyuruyor ki; Dünya mü’minin hapishanesidir. Hapishanede olan ne bekler? Afv olacağı veya hapishaneden çıkacağı günü bekler. Derler ki, ferman geldi, ruhunuzu almaya geldik. Şimdi bu zâtın ölümü bayram değil de nedir? Çünki o ruh çıktığı zaman, ahirete girdiği zaman, cennet nimetlerine kavuşacaktır. Mübarekler orada hoş geldiniz diyeceklerdir. Peki, buna bayram denmez de ne denir?
…….. devamı haftaya inşallah.
Enver abim bizim başımızda hem abimiz, hem babamız, hem hocamız hem rehberimiz, yol göstericimiz, herşeyimizdi.
Hava gibi, ekmek, su gibi her zaman ihtiyaç duyulan bir insandı.
Onun gibi biri gelmesi, yerinin doldurulması mümkün değildir.
Hayat onunla güzeldi.
Fî emanillah.
Hava gibi, ekmek, su gibi her zaman ihtiyaç duyulan bir insandı.
Onun gibi biri gelmesi, yerinin doldurulması mümkün değildir.
Hayat onunla güzeldi.
Fî emanillah.