Îmân bilgi değildir. Îmân inançdır. İnanç yürekde, kalbde olur. Onun için bilmek, insanı kurtaramayacakdır. Fekat o güçlü îmân, en zor şartlarda insanı kurtarır. Çünki rûh insanın vücûdundan çıkarken, her şeyden çıkar, en son kalbden çıkar. Efendim, kalble, beyin-akl ayrıdır. Kalb sâdece kumandandır. Akla "şuraya git buraya git" diye emir verir, o kadar. Fekat akl kalbe hükm edemez. Eğer kalbde sevgi, muhabbet varsa, büyüklere karşı ilgi varsa, onun hâtırlamakla ilgisi yokdur. Bir insan bir arkadaşını çok severse, onu hiç aklından çıkaramaz. Son nefesde îmânla ölmek de kalbdeki sevgiye bağlıdır. Kalbde neyin sevgisi ağırlıklı ise, ibre ne yöne ise, son nefes o şekilde olur.