Selman-ı Farisî, Ebü’d-Derdâ’ya (Radıyallahü anhüma) yazdığı bir mektubda dedi ki:
“Ey kardeşim aman; dünyada şükrünü ödemeyecek kadar mal biriktirmekten sakın. Çünki ben Peygamber Efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyurduklarını duymuştum: “Dünyada iken Allahü tealanın emirlerine uyan bir kimse sırat köprüsünün başına getirilir, malı önündedir. Sırat köprüsüne binmek isteyince malı ona “geç, çünki Allahü tealanın senin üzerindeki hakkını ödedin (şükrünü yerine getirdin)” der. Arkasından, dünyada iken Allahü tealanın emirlerini yerine getirmeyen birisi, sırat köprüsünün başına getirilir, malı sırtındadır. Bu yükle sırat köprüsüne binmeye kalkışınca sırtındaki mal adama: “Vay başına gelene? Allahü tealanın hakkını ödeseydin ya (şükür borcunu yerine getirseydin ya)“ der. Mal adama aynı sözleri durmadan o kadar çok tekrarlar ki, adam sonunda “vay başıma gelenler, keşke yok olsam da kurtulsam” diye feryad eder.”