Evliyadan bir zat bir gece teheccüd namazı kılmak için seccadesini serdi. Namazını bitirdikten sonra şöyle bir duada bulundu;
“Ya Rabbi! şu vakitte bir çok kimse uyudu, bir çoğu sevdiğinin yanında, ben uyumadım, sana geldim, çünkü benim sevdiğim sensin”
Fakat seccade üzerinde tesbih çekerken uyuyakaldı. Bu esnada evine bir hırsız girdi, çalacak bir şey aradı. Amma da fakir birinin eviymiş bu ev diye düşündü. Ama bir kaç parça eşya almadan çıkmak olmaz diye düşündü. Torbasına doldurduğu bir kaç parça eşya ile tam evden çıkacakken birde baktı ki kapı yok! her yer duvar. Aldıklarını bıraktı ve tekrar çevresine baktı, kapı orada duruyordu. Tekrar torbasına doldurdu eşyaları ve tekrar baktı ki kapı yine yoktu! Bunu tam 3 defa tekrarladı. Tam o esnada duvarlardan bir ses geldi; “Ey hırsız! Seven uyudu ama sevilen “O” uyumaz! Çünki O her an kullarına âgâhdır”
Hırsız tevbe ederek o zata talebe oldu.