İbrahim Edhem “rahmetullahi aleyh” hazretleri bir gün sahraya çıktı, bir askerle karşılaştı. Asker kendisine “Sen köle misin?” dedi. İbrahim Edhem hazretleri “Evet” dedi. Asker “Mâmur yerler nerede?” dedi. İbrahim Edhem hazretleri (kabristanı işaret ederek) “İşte!” dedi. Asker “Ben mâmur yerleri istiyorum!” deyince, İbrahim “İşte mâmur yerler kabristandır” dedi. Asker kızdı ve onun başına kırbaçla vurdu. Arkadaşları askere dediler ki: “Sen ne yaptın? Bu, İbrahim Edhem hazretleridir” Bunun üzerine asker, atından inip el ve ayaklarını öperek kendisinden özür diledi. Sonra İbrahim Edhem hazretlerinden “Sen neden askere ben köleyim dedin?” diye soruldu. İbrahim Edhem hazretleri “Ben Allah’ın kölesi olduğum için ‘evet’ dedim. Fakat o benim başımı kırbaçlayınca ben Allahü teâlâ’dan kendisi için Cennet istedim”
Bunun üzerine kendisine soruldu: “Nasıl olur? O sana zulmetti, sen ona Cennet istiyorsun”
İbrahim Edhem hazretleri: “Ben onun eliyle bana dokunan eziyetten ötürü mükâfât göreceğimi biliyorum. Bu bakımdan benim ondan nasibimin hayır olup da, onun benden nasibinin şer olmasını istemedim!” dedi.