Ebû Bekr-i Şiblî “rahmetullahi aleyh” hazretleri buyurdular ki;
Zühd; kalbi mal yerine, onu yaratanına döndürmektir.
Kim Allahü teâlâyı bilirse, gam ve keder içinde olmaz.
Eshâb-ı kirâma “aleyhimürrıdvan” hürmet etmeyen kimse, Muhammed aleyhisselâma îmân etmiş olmaz.”
Şükür; nîmeti değil, nîmeti vereni görmektir.
Sevgi; zevkte şaşkınlık, saygıda ise hayranlıktır.