Muhammed bin Aliyyân “rahmetullahi aleyh” hazretleri buyurdular ki;
Fakirlerin en fakiri, kendisini ganî edecek kimseye (Allahü teâlâya) ulaşamayan (hidâyet bulamayan) dır.
İyilik ve mürüvvet, dînin muhâfızı, insanın koruyucusu, müminin bekçisidir.
Mevcut olan şeyde cömertlik, kendisinde olan her türlü işleri kusurlu görmektir.
Allahü teâlâya sevap umarak veya azâbından korkarak hizmet eden, tamahını ve hasisliğini ortaya koyar. Kulun efendisine bir bedel (menfaat) karşılığı hizmet etmesi ne kötü şeydir.
Mürüvvet; dînini korumak ve nefsini tanımak, müminlere hürmet etmek, kendi kusurlarını görmektir.