Seyyidî Hamîdî "rahmetullahi aleyh" hazretleri Osmanlılar devrinde yetişen büyük âlimlerdendir, buyurdular ki;

 

İnanmakla ve söylemekle iman hâsıl oluyor, ibâdet etmekle kemâle gelip cilâlanıyor. Ehl-i sünnetin reisi, dîn-i islâmın en büyük âlimi imam-ı a'zam Ebû Hanîfe vasıyetnâmesinde buyuruyor ki: "Îman, dil ile söylemek ve kalp ile inanmaktır."

İnsan Allahın lütfu, ihsânı ile Cennete girecektir. Fakat itaat ve ibâdet yaparak rahmete kavuşmaya hazırlanmaz ve lâyık olmazsa Allahın lütfu ve rahmeti ona gelmez. Nitekim bir âyet-i kerimede meâlen, (Rahmetim, muhsinler için, yani emirlerimi kabul edip yapanlar içindir) buyuruldu. Allahü teâlânın rahmeti yetişmezse, kimse Cennete giremez. Cennete yalnız iman ile girilecektir, denilirse, evet öyledir, lâkin birçok tehlikeleri atlattıktan sonra girilecektir. İman ile gitmeyen, Cennete giremeyecektir. Cennete girmek için âhirete iman ile gitmek ve diğer tehlikeleri de atlatmak lâzımdır.