Yine bir bulut geldi, öncekinden büyük idi. Bulutun arasında at kişnemeleri işitiyordum. Şöyle bir ses duyuyordum: Muhammed’i “sallallahü aleyhi ve sellem” bütün insanlara, cinlere ve hayvânlara gösterdiler. Ona Âdem’in saffetini, Nûh’un rikkatini, İbrâhîm’in hulletini, İsmâ’îl’in lisânını, Yûsüf’ün cemâlini, Ya’kûb’un besâretini, Eyyûb’ün sabrını, Yahyâ’nın zühdünü ve Îsâ’nın keremini “aleyhimüssalâtü vesselâm” verdik. Sonra bulut bir ânda açıldı.
• Osmân bin Ebîl Âs “radıyallahü anh”, annesinin şöyle anlatdığını rivâyet etmişdir: Muhammed aleyhisselâmın doğduğu sırada hazret-i Âminenin yanında idim. O gece ne tarafa baksam gündüz gibi aydınlık idi. Yıldızlara bakdıkca bana yaklaşdıklarını gördüm. Neredeyse üzerime düşecekler sanırdım.