- Din bilgilerine inanmamak, bunları ve din âlimlerini, dîni kitapları aşağılamak.
- Din bilgileri için, (Bu bilgiler neye yarar? Kime ne fayda vermiştir? Bize lâzım olan şey paradır.) gibi sözler söylemek.
- (Allahın buna gücü yetmez.) demek.
- Birisi için, (Onun hakkından Allah bile gelemez, ben nasıl geleyim? ) demek.
- (Allah bizi unuttu.) demek.
- Cenâb-ı Hakka, (Allah baba.) demek.
- Herhangi bir şey için; (Allahın işi kalmadı da bunun gibi şeyler mi yaratıyor.) demek.
- Harama helâl, helâle haram demek.
- Allahü teâlâya mekân izâfe etmek. (Allah yukarıdadır, göktedir.) demek.
- (Allah bize zulm ediyor.) demek.
- Bir kimse, (Allah falan kuluna şu kadar zenginlik veriyor, bana ise, az veriyor. Böyle adâlet olur mu? ) demek.
- Zenginin işinin rast gittiğini görünce, (Allah da zenginlerden yana.) demek.
- Bir kimseye, (Seni görmek bana can alıcıyı görmek gibidir.) demek.
- Büyük ve küçük günah işleyen birine, (Tevbe et!) denildiğinde, (Ne yaptım ki, tevbe edeyim!) demek.
- Kötü insanları görünce, (Bunlar Zebâni gibi insan.) demek.
- (Falan kimse peygamber olsaydı, ben inanmazdım.) demek.
- Bir kimseye, (Allah bana Cenneti verirse, sensiz istemem.) demek.
- Dînen mübârek olan bir şeye, (Dine, Îmâna, Kitâblara, Peygamberlere, Mezhebe, Kâ’be’ye) sövmek.
- Kur’ân-ı kerîmin bir âyetine bile olsa inanmamak veya şüphe etmek.