Allah’ı, Peygamberi ve evliyayı seven, sonunda Cennete girecek, kurtulacak. Seviyorum diyen, şartlarına uyar. Şartlarına uymamışsa, o, sevgi değildir. O kurtarmaz, şartlarına uyulan sevgi kurtarır.
Sevginin şartı; itaattir. Allah’ı, Peygamberi seviyorum diyen, emirlerine uyar, yasaklarından sakınır. Evliyayı seviyorum diyen, onun yaşadığı gibi yaşar. Hocasını seven, hocasının yaşayışına uyar. Hocası gibi yaşamıyorsa onu sevmiş olmaz. Nefse uymak küfre götürür. Küfrün sonu şirktir.
Kalbinde Allahü teâlânın sevgisi, muhabbeti yerleştikten sonra başa gelen şeylere aldırmamalıdır.