Enver abim buyurdular ki;
Bir gün Peygamber efendimiz ‘aleyhissalatü vesselam’ otururlarken, Eshab-ı kiram, bir zattan bahsetmişler. Demişler ki; Ya Resulallah, bu zatın çok güzel huyu var, çok iyi bir insan, çok hayırsever,… çok meth-ü sena etmişler. Peygamber efendimiz ‘sallallahü aleyhi ve sellem’ başlarını önlerine eğip, “vacip oldu” buyurmuşlar. Biraz sonra başkaları gelip, başka bir zattan bahsetmişler. Ya Resulallah, bu zat çok zulm ediyor, çok sıkıntı veriyor, kan kusturuyor… Peygamber efendimiz yine başlarını önlerine eğip “vacip oldu” buyurmuşlar. Eshab-ı kiramdan biz zat; anlayamadık efendim, ikisine de vacib oldu buyurdunuz ama ne vacib oldu diyor. Resulullah efendimiz ‘sallallahü aleyhi ve sellem’ buyurmuş ki; “Dinimizde şahitlik çok mühimdir. Siz ilk zat hakkında iyi şahitlikte bulundunuz. Cenab-ı Hak da kabul etti ve cennetlik oldu. İkincisinde, anlattığınız kişinin kötülüğüne şahit oldunuz. Allahü teala şahitliğinizi kabul etti ve cehennem vacip oldu”. İyi ahlâklı olmağa ve iyi geçinmeye çalışmak lazım ki, insanlar da hakkımızda iyi şahitlik yapsınlar.
Peygamber efendimiz ‘sallallahü aleyhi ve sellem’ buyuruyorlar ki; “İki salih müslüman birisi hakkında iyiliğine şahitlik yapsa Allahü teala onu afv eder ve cennete koyar”.