Bülûğ çağına eren kız veyâ erkek dînen fakîrse zekât alabilir, dînen zengin ise zekât vermelidir. Dolayısıyla, dînen fakîrse kardeşinize, kayın validenize, görümcenize zekât verebilirsiniz. Üsûl ve fürû'a veremezsiniz.

Hayır. Cenâb-ı Hakka şükredilir, o ayrıdır.

İmâm-ı a’zam Ebû Hanîfe hazretleri, (Bir kimsenin tarlası, bahçesi varsa, o kimsenin borcu bile olsa, bu tarlasından, bahçesinden bir kısmını satmak sûretiyle, borcunu öder, elinde de kurban nisâbı kadar para kalır. Dolayısıyla kurban kesmesi vâcibdir) buyuruyor. İmâm-ı Muhammed Şeybânî hazretleri de, (Bu tarlası, bahçesi bunun demirbaşıdır. Dolayısıyla buradan elde ettiği geliri, kurban nisâbına ulaşmış ise, o zamân kurban kesmesi vâcib olur). Hanefî fıkıh kitâblarında buyuruluyor ki, (Kurban nisâbına mâlik olana zekât verilmez). İmâm-ı Muhammed Şeybânî hazretlerinin kavline göre, tarla ve bahçe kurban nisâbına dâhil edilmiyor, ama İmâm-ı a’zam Ebû Hanîfe hazretlerinin ictihâdına göre, dâhil ediliyor. O zamân tarlası, bahçesi olana zekât verilmez. İmâm-ı Muhammed Şeybânî hazretlerinin ictihâdına göre verilir. İkisi de doğrudur. İkisi de hakdır. Meselâ bir kimsenin tarlası vardır, mahsûl olmamıştır, kıt kanâatdır. Zora düşmüşlerdir. İmâm-ı Muhammed Şeybânî hazretlerinin ictihâdını düşünerek, buna zekât verilir. Ama tarlası, bahçesi, geliri fenâ değil, yani kendi geçimini temîn edebilecek. İmâm-ı a’zam Ebû Hanîfe hazretlerinin kavli düşünülerek, bu kurban nisâbına mâlikdir denir ve zekât verilmez. Yani, durumuna göre bakarız, ona göre de hareket ederiz.

Toruna zekât verilmez. Üsûl [anne baba, dedeler, nineler] ve fürû'a [çocuklar, torunlar] zekât, sadaka-i fıtr, adak verilmez.

Kendi kızı olmadığı için ona zekât verilebilir.

Zekat, usül ve füru'a verilmez. Yemin keffareti, adak, sadaka-i fıtr da verilmez. Bu usül ve füru'n dışında fakir olanlara zekat verilir. Yoksa toruna zekat verilmez.

Çocuğa zekât olmaz, ama yeğeninize olur. Hediye gibi ona takılabilir, ama içinizden zekât diye niyet edersiniz.

Alabilir de, yolu var. Zekâtta vekil, vekil edebilir. Vekil olan kimse kendi kendine zekât veremez. Zekâtta umumi vekil olma şartı da yoktur. Kendisi vekil olduğu için bir yakınını vekil eder, o da buna verir.

Zahiren bakılır ve verilir. Verdikten sonra bunun dînen zengin olduğunu anlarsak bir zararı olmaz.

Akıllı olmayanın velisine verilebilir.