Enver abim holdingde hasret yemeği adı ile abileri topladılar, huzurpınarına hizmet eden arkadaşlarımız da oraya davet edilmişti, Enver abim buyurdular ki;
-23-
Bugün çok neşeliyiz elhamdülillah. Çünkü bizim neşemiz veya üzülmemiz âbilerin iyiliğine veya onların üzüntüsüne bağlıdır. Bir gün Mübarekler çok hastalandılar, ama çok. Ateş 40 derece, el değmiyor. Suat Âbi geliyor gidiyor ama, hasta ve dalıyorlar, ondan sonra Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah, biz de başında okuyoruz, bir ara ben eğilmişim, okurken, gözlerini açtılar birden bana baktılar, âbi iki cümle sordular; Kitabevine bir şey mi oldu? buyurdular, dedim efendim yok bir şey, kitabevi çok iyi. Arkadaşlara bir şey oldu mu? buyurdular, hayır dedim, efendim hepsi çok iyi, geri kalanı beni alâkadar etmez Elhamdülillah buyurdular, yine uyudular. Yani iki şey; kitablara bir şey var mı, arkadaşlara bir zarar var mı.
-devamı var-